Pierwsze wieki historii polskiej - Adam Mickiewicz

Publikacja zawiera rozdziały opisujące okres od czasów najdawniejszych, do śmierci Bolesława Krzywoustego: O początku narodu polskiego. O Słowianach. Henetach. O Wandalitach. O Gotach albo Getach. O przyjściu Lecha do Polski. Lech, najpierwszy Monarcha Polski. Lech Wtóry Monarcha Polski. Wizymir, ...

„Kronika Dzierswy”, „Kronika Dzierzwy”, „Kronika Mierzwy”, „Kronika franciszkańska” – kronika historii Polski spisana w średniowieczu po łacinie. Zachowała się w czterech rękopisach z XV wieku oraz w jednym z XVI. Powstała najprawdopodobniej w Krakowie. Jej autorem mógł być franciszkanin związany z dworem Władysława Łokietka ...

„Lechicki początek Polski”, to szkic historyczny jaki wyszedł spod pióra Karola Szajnochy. Wbrew podtytułowi jest to dzieło dość obszerne, w którym znajdziemy odbicie poglądów autora na najdawniejsze dzieje naszego narodu, które niekoniecznie muszą korespondować z późniejszymi badaniami tak ...

„Listy o starożytnościach słowiańskich” to ważny przyczynek do badań nad starożytnością ludów słowiańskich. Autor - Tadeusz Wolański (1785-1865) - polski archeolog i badacz napisów w języku etruskim. Herbem rodowym był Przyjaciel. Wolański we wszystkich swych zamierzeniach i działaniach dążył do ...

O nazwach geograficznych słowiańskich i znaczeniu ich w systemie edukacyjnym: „Nie podlega wątpliwości, że wzgląd lingwistyczny wkłada na każdą indywidualność narodową święty obowiązek zachowania w jej języku całego ...

„Słowiański narodpis to rys całej Słowiańszczyzny, który przedstawia nam gdzie i jakie szczepy i gałęzie wielkiego plemienia słowiańskiego zamieszkują, na jakie się języki, narzecza, podrzecza i różnorzecza mowa słowiańska ...

Niezwykle wartościowa książka, w której Wawrzyniec Surowiecki opisuje najdawniejsze dzieje narodów słowiańskich, z najbardziej zamierzchłych czasów, w tym i dzieje Polaków. Wawrzyniec Surowiecki, krypt.: W. S., (ur. 4 sierpnia 1769 w Imielenku koło Gniezna, zm. 10 czerwca 1827 w Warszawie) – ekonomista, publicysta, pedagog ...

Podania mityczne dziejów Polski w oświetleniu wiaroznawstwa porównawczego i obrzędów ludowych: Krakus i smok. Kraka synowie. Smocza jama – Wawel – Wąwel. Wanda i Rytygier. Gonitwy konne o koronę. Zbrodnie Popiela i kara za nie. Historia o Piaście, jego żonie Rzepisze, ich synu Ziemowicie i o piastowiczu Mieszku I...

Kronika Lechitów i Polaków pióra Godzisława Baszko – kustosza katedry poznańskiej w XIII wieku, znanego z dokumentów z lat 1268-1273 oraz zapisek w Kronice wielkopolskiej z lat 1257 i 1265. Została wznowiona w formie reprintu przez Wydawnictwo ...

Wigand z Marburga (ok. 1365–1409) (niemiecki: Wigand von Marburg) – średniowieczny kronikarz niemiecki opisujący walki Krzyżaków z Prusami i Litwinami. Kronika Wiganda pt. Chronica nova Prutenica, jest jednym z podstawowych źródeł informacji o historii ziem pruskich, najazdów na Wielkie Księstwo Litewskie i walk z ...

Ciekawą niewątpliwie jest rzeczą dowiedzieć się o tych panujących, którzy państwo i naród polski zbudowali, kto oni byli, według jakiego działali planu, jakich chwytali się sposobów i środków i do jakich doprowadzili wyników. Trudno jednak odpowiedzieć na te wszystkie pytania, jeżeli się nie wie, z jakim materiałem ...

Po znojach rycerskich zapasów następowały w wiekach średnich wywczasy u biesiadnego stołu; po praktykach religijnych i gorących modłach, po senatorskich naradach lub innych dla spraw publicznych mozołach następowały, czy to na dworach królewskich, czy książęcych lub możnych paniąt, ucieszne krotochwile, ...

Lisowczycy, lisowczyki (początkowa nazwa straceńcy, również chorągiew elearska) – formacja lekkiej jazdy polskiej o charakterze utrzymującego się z łupów wojska najemnego. Oparta na wzorach ustrojowych konfederacji wojskowych, sformowana została w 1614 roku – pierwotnie jako konfederacja żołnierska pod ...

Jest to słownik starożytnych wyrażeń polskich ułożony w porządku alfabetycznym. Reprint wydania z roku 1842 roku wydanego nakładem księgarni Jana Konstantego Żupańskiego. Autor o tym swoim dziele tak niegdyś się wyraził: „Dzieło to pisane jest ze źródeł, o ile się zasadza na kronikach i pisarzach ...

Jeśli jest jaki przedmiot starożytności naszych, to zapewne ten, do wypracowania trudny wielce. Liczne wprawdzie do tego są materiały po dziejopisach i w wielu innych księgach, to drukowanych, to rękopiśmiennych, rozrzucone, lecz te nie sięgają najdawniejszych czasów a samo ich rozrzucenie, tę trudność pomnaża. Są ...

Fragment: „Wierny odkryciu, że narody mają fatalne przyrodzone skutki, które rozwijają, szukano długo przyrodzonego kierunku Polaków: Lelewel, Moraczewski i Szmitt powiedzieli, że jest nim w wolność w przeciwieństwo do rządu.” I odtąd Polaków już tylko jako takich widzimy w dziejach, ale ...

Z przemowy: Pragnąć zastąpić tak u nas rozpowszechnione Almanachy Gotajskie wydawnictwem polskim, ułożyłem niniejszy „Almanach błękitny”, który zawiera na sposób ogólnoeuropejski zestawienie członków żyjących utytułowanych rodzin polskich. Chociaż w Polsce tytuły nie miały właściwie urzędowego znaczenia, a nawet ...

Esterka, Esterka Małach (XIV wiek) – słynąca z urody Żydówka, według kronikarza Jana Długosza ukochana (kochanka) króla Kazimierza Wielkiego. Była wnuczką szanowanego kupca i lekarza z Opoczna i znała wiele tajemnic medycznych. Podobno miała z królem dwóch synów: Niemira i Pełkę. Według ...

Unikalne dzieło, które powstało na podstawie odnalezionych materiałów po Samuelu Brodowskim, a które wydał, ozdabiając je rysunkami i herbami Żegota Pauli. Zawartość dzieła: SPIS TREŚCI. Przedmowa wydawcy. Wstęp. Wiadomość o stanie wojska i urzędzie hetmańskim w dawnej Polsce. Poczet celniejszych ...

Jan Czyński (1801-1867) – publicysta, radykalny demokrata, socjalista utopijny, był z wykształcenia prawnikiem, należał do wybitnych intelektualistów i działaczy politycznych polskiego obozu niepodległościowego. Czyński pochodził z żydowskiej rodziny frankistów, jego biografia jest więc równocześnie ...

Wiemy, jaką rolę anarchiczną odegrali Kozacy w Rzeczypospolitej, że z tej trzywiekowej prawie anarchii powstawały i organizowały się, wyszłe z łona ruskiego społeczeństwa, dwa jego odłamy, z których jedna nosiła nazwę Kozaczyzny, druga – Hajdamaczyzny. Historycy nasi dawniejsi, a szczególnie bliżej wypadków ...