Alfred Tennyson

Sir Alfred Tennyson (1809-1892) był poetą postromantyzmu wiktoriańskiego. Urodził się w Somersby – wsi w hrabstwie Lincolnshire. Istotny wpływ na rozwój jego talentu pisarskiego miała sytuacja rodzinna. Jego ojciec był człowiekiem niezrównoważonym, nadużywającym alkoholu. Mimo trudności rodzinnych, a być może właśnie dlatego, że ich doświadczył, Alfred Tennyson już w młodości tworzył poezję. Istotny wpływ na jego twórczość miała także przyjaźń z Arthurem Hallama’em, którego poeta poznał w czasie studiów w Cambridge. Literackie upamiętnienie przyjaciela w jednym z utworów przyniosło mu uznanie krytyków i czytelników.

Alfred Tennyson - książki debiutanckie

Pierwsze utwory Alfreda Tennysona ukazały się drukiem we wspólnym zbiorze, wydanym przez niego wraz z bratem, gdy miał on zaledwie 17 lat. Alfreda Tennysona książki debiutanckie przyniosły autorowi rozgłos, ale jeszcze nie uznanie. Samodzielnie debiutował on zbiorem Poems Chiefly Lyrical w 1830 r. Pomimo ogólnej krytyki za sentymentalizm, nie można powiedzieć, że publikacja była całkowitą porażką. Na Alfreda Tennysona książki zwrócił uwagę Coleridge - poeta uznawany za prekursora romantyzmu w literaturze brytyjskiej.

Życie napisało własny scenariusz i Alfred Tennyson musiał na pewien czas odłożyć swoje plany edukacyjne i twórczość poetycką. Przyczyną tej decyzji była śmierć jego ojca, która nastąpiła w 1831 r. Poeta zrezygnował wówczas ze studiów, by pomóc matce wychowywać własne rodzeństwo. W 1833 roku Alfred Tennyson wydał kolejny zbiór wierszy, zawierający m. in. słynną Panią z Shalott. W tym samym roku zmarł jego najlepszy przyjaciel Hallam (narzeczony jego młodszej siostry Emilii). Żałoba po stracie przyjaciela i problemy finansowe spowodowane nietrafionymi inwestycjami sprawiły, że Alfred Tennyson na pewien czas porzucił twórczość poetycką.

Alfred Tennyson - wiersze

Docenione przez krytyków Alfreda Tennysona, wiersze opublikowane po długiej przerwie, przyniosły radykalną zmianę w postrzeganiu tego poety przez współczesnych. W 1842 r. Alfred Tennyson opublikował dwa tomy poezji. Właśnie dzięki utworom w nich zawartym zdobył uznanie krytyków. Po tych publikacjach i dzięki ich przychylnym recenzjom zdobył nie tylko rozgłos, ale i uznanie. W 1850 został "poetą laureatem". Była to godność nadwornego poety na brytyjskim dworze królewskim. Alfred Tennyson piastował tę funkcję do śmierci. 1842 rok obfitował dla Tennysona w dobre wydarzenia. Nie tylko zyskał sławę i uznanie, ale także ożenił się. Poeta poślubił swoją przyjaciółkę z dzieciństwa - Emily Sellwood, z którą miał później dwóch synów. W 1842 r. powstało także ważne dla samego poety dzieło: In Memoriam A. H. H., będące elegią po śmierci zmarłego przyjaciela. Literacki hołd złożony przyjacielowi został także oceniony jako jeden z najlepszych utworów tego autora.

Napisane przez Alfreda Tennysona wiersze, mimo iż na początku jego kariery nie były doceniane, aktualnie uważane są za jedne z najcenniejszych dzieł okresu postromantyzmu wiktoriańskiego.

Alfred Tennyson był mistrzem poezji. Jego książki, takie jak Zamek w Locksley. Oenone i Ginewra stanowią skarby literatury brytyjskiej.

Alfred Tennyson - pierwszy poeta uhonorowany tytułem szlacheckim

W 1884 r. Alfred Tennyson, jako pierwszy poeta w historii Anglii, otrzymał szlachectwo od królowej Wiktorii.

Alfred Tennyson tworzył wiersze od młodości i przyniosły one temu autorowi rozkwit kariery. Pisał niemal do końca życia. Choć jego późniejsze utwory dramatyczne nie cieszyły się taką popularnością jak wiersze, uznanie zdobyte dzięki twórczości poetyckiej nie zachwiały stabilnością jego kariery. Alfred Tennyson zmarł w 1892 r. Jego doczesne szczątki spoczęły w Westminster Abbey. Jego wkład w rozwój literatury jest niezaprzeczalny.