Marian Morawski

Marian Morawski (1845-1901) był jezuitą, filozofem, teologiem oraz wykładowcą akademickim. Był prekursorem neotomizmu i najwybitniejszym neoscholastykiem w Polsce.

Marian Morawski - działalność

Marian Morawski w 1863 r. wstąpił do zakonu jezuitów. Po wstąpieniu do zakonu został współredaktorem Tygodnika Soborowego. W latach 1873-1879 był wykładowcą filozofii. Od 1879 r. pełnił funkcję dyrektora konwiktu w Tarnopolu.

Morawski Marian był inicjatorem klasycznego liceum w ramach tradycyjnych akademii jezuickich, które kultywowały wartości humanistyczne i wyznaniowe. Angażował się w popularyzację kultury i filozofii. W swojej pracy pedagogicznej koncentrował się także na tworzeniu teatru szkolnego, którego rolą edukacyjną było ukazywanie wzorców postępowania.

Był założycielem i redaktorem naczelnym „Przeglądu Powszechnego”, na łamach którego opublikowane zostały jego najważniejsze prace: Zasady Etyki i Prawa oraz Wieczory nad Lemanem. Morawski Marian był pracownikiem naukowym Uniwersytetu Jagiellońskiego. Wykładał tam dogmatykę szczegółową. W roku akademickim 1894/1895 pełnił funkcję dziekana na tymże uniwersytecie.

Marian Morawski - wpływ na filozofię i edukację

Jego poglądy filozoficzne odznaczały się głębokim zainteresowaniem stosunku rozumu do wiary. Jego życiowy trud, poświęcenie i wpływ na rozwój myśli filozoficznej i edukacyjnej pozostawiły trwały ślad w polskiej kulturze. Księgarnia Armoryka ma w swojej ofercie kilka książek tego niezwykłego duchownego, po które niewątpliwie warto sięgnąć. Czytelnicy chętnie sięgają po Dogmat Łaski. Dziewiętnaście wykładów o porządku nadprzyrodzonym - pracę wyjaśniającą wiele wątpliwości, które zwykle pojawiają się na drodze rozwoju duchowego.