Zdzisław Morawski

Zdzisław Morawski (1859-1928) był wybitnym polskim prawnikiem, działaczem społecznym i publicystą. Urodził się 4 listopada 1859 roku w Jurkowie, w rodzinie ziemiańskiej. Jego rodzicami byli Kajetan i Józefa z Łempickich.

Zdzisław Morawski - edukacja

Zdzisław Morawski edukację rozpoczął w Gimnazjum św. Marii Magdaleny w Poznaniu. W 1877 roku odbył dwumiesięczną podróż do Szwajcarii, południowej Francji i Włoch razem z ks. Janem Koźmianem, co stanowiło ważne doświadczenie w jego młodości. Maturę zdał w gimnazjum leszczyńskim w 1879 roku, a następnie podjął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiellońskiego, uzyskując w 1884 stopień doktora praw.

Dalekie podróże i rozwój kariery Zdzisława Morawskiego

W 1885 roku Zdzisław Morawski, razem z Edwardem Raczyńskim, udał się w podróż do Ameryki Południowej, mając na celu zwiedzenie kopalni miedzi w Chile. Listy opisujące tę wyprawę były regularnie publikowane w Przeglądzie Polskim. Zdzisław Morawski, gdy wrócił z tej wspaniałej podróży, rozpoczął praktykę w Prokuratorii Skarbu w Wiedniu. Następnie pracował w różnych instytucjach, takich jak Namiestnictwo Dolnej Austrii, Ministerstwo Wyznań i Oświaty oraz Prezydium Rady Ministrów. W czerwcu 1893 roku rozpoczął karierę w służbie cywilnej, podejmując pracę w Ministerstwie ds. Galicji. Tam, wielokrotnie awansowany, przeszedł wszystkie szczeble kariery, aż 26 grudnia 1906 roku został mianowany radcą ministerialnym piątej rangi.

W 1914 roku Morawski objął prowizoryczne kierownictwo agend prowadzonych dotąd przez ministra Władysława Długosza. W styczniu 1915 roku został mianowany ministrem ds. Galicji, jednak jego wpływy zostały ograniczone do minimum. W 1916 roku złożył dymisję i przeszedł na emeryturę. Za swą pracę został odznaczony Orderem Żelaznej Korony I klasy z uwolnieniem od taksy.

Zdzisław Morawski - ostatnie lata

Po przejściu na emeryturę Zdzisław Morawski osiedlił się w Krakowie. Zamieszkał u swojego brata Kazimierza. 21 stycznia 1928 roku zmarł. Jego doczesne szczątki złożono na cmentarzu Rakowickim, w rodzinnym grobowcu.

Praca publicystyczna Zdzisława Morawskiego

Oprócz pracy urzędniczej, Zdzisław Morawski aktywnie zajmował się publicystyką. Z zapałem dokumentował swoje podróże. Ma na swoim koncie szereg publikacji, m. in.: Epilogi krucjat w XV wieku (1924), Listy z podróży do Ameryki Południowej (1886), Sacco di Roma. Złupienie Rzymu w 1527 roku (1903), Z Rawenny (1921), Z Odrodzenia włoskiego (1922). Jego prace stanowią cenne źródło informacji historycznych.