Aleksander Kraushar

Aleksander Kraushar - znany polski adwokat, historyk, poeta i publicysta - urodził się 17 stycznia 1843 roku. Pochodził ze zasymilowanej rodziny żydowskiej. Dzięki zamożności swoich rodziców miał dostęp do edukacji, która nie była wówczas powszechna. Kraushar Aleksander studiował prawo w Szkole Głównej. W 1867 roku ukończył studia i rozpoczął pracę jako adwokat. Jednak największą sławę zyskał dzięki pracy naukowej i publicystycznej. W 1885 roku poślubił Jadwigę Bersohn. W 1903 roku zarówno Kraushar jak i jego małżonka przyjęli chrzest w Kościele Katolickim.

Aleksander Kraushar - Frank i frankiści zainteresowaniami badawczymi autora

Aleksander Kraushar pozostaje ważnym elementem dziedzictwa intelektualnego naszego kraju, a jego prace stanowią niezwykłe źródło wiedzy i inspirację dla badaczy i miłośników historii Polski.

Prace Aleksandra Kraushara skupiały się głównie na historii Żydów w Polsce oraz historii Polski i Europy Wschodniej. Jest znany ze swojego wkładu w badania nad historią Żydów w Polsce, zwłaszcza w okresie staropolskim. Napisał wiele książek i artykułów na ten temat. Wiele prac Kraushara, dotyczących historii Polski, zwraca szczególną uwagę na historię Żydów w Polsce oraz historię Warszawy. Aleksander Kraushar jest autorem ponad stu publikacji poświęconych stolicy i jej mieszkańcom.

Prace Aleksandra Kraushara, takie jak: Historia Żydów w Polsce od najdawniejszych czasów do roku 1850 czy Z dziejów stosunków polsko-żydowskich w Krakowie są nadal ważnymi źródłami historycznymi, które pomagają zrozumieć historię i kulturę żydowską w Polsce. Niewątpliwie najważniejszym dziełem Aleksandra Kraushara jest monumentalna monografia pt.: Towarzystwo Warszawskie Przyjaciół Nauk 1800 – 1832, wydana w latach 1900–1911. Praca ta przyczyniła się do znaczącego rozwoju badań nad historią oświecenia w Polsce. Kraushar Aleksander zajmował się także badaniami naukowymi nad kontrowersyjnymi kwestiami, dotyczącymi historii Żydów. Badał m. in. postać Jakuba Franka i historię skupionego wokół niego ugrupowania – frankistów. Kraushar napisał wiele artykułów i prac, w których analizował i opisywał ruch frankistyczny oraz kontrowersje z nim związane. Jego prace nad tym tematem pomogły w zrozumieniu wpływu tej grupy na społeczność żydowską i relacje między Żydami a chrześcijanami w XVIII wieku.

Poza działalnością naukową i publicystyczną Aleksander Kraushar był również zaangażowany w działalność społeczną i był aktywnym członkiem wielu organizacji kulturalnych i edukacyjnych. Między innymi współtworzył Towarzystwo Miłośników Historii – organizację utworzoną w 1906 r., skupiającą pasjonatów historii i zawodowych historyków. Angażował się także w prace komitetu, działającego na rzecz budowy Wielkiej Synagogi w Warszawie (zlokalizowanej przy Placu Tłomackie 7, dziś już nieistniejącej) – jednego z najwspanialszych budynków wzniesionych w XIX wieku w Warszawie, zniszczonej całkowicie w 1943 r.

Wkład Aleksandra Kraushara w rozwój polskiej historiografii oraz życia kulturalnego niepodległej Polski jest nieoceniony. Jego prace miały duży wpływ na kształtowanie polskiego życia kulturalnego w XIX i XX wieku. Za swoją działalność, w 1921 r. został uhonorowany Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Aleksander Kraushar zmarł 11 grudnia 1931 roku i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.