Droga przez wieś - Wincenty Burek

"Droga przez wieś" Wincentego Burka — to wieś prawdziwa, autentyczna, nie sfałszowana; wieś oglądana nie oczyma przygodnie zabłąkanego inteligenta, lecz oczyma człowieka, który wzrósł śród tych pól, który jest bratem tych ludzi, który wraz z nimi przeżywa ich troski i czuje je jak oni. Rzadko w literaturze usłyszeć się zdarza głos podobnie bezpośredni i szczery, — a tak przy tym artystycznie pełnowartościowy. Wszystkie niedole i troski wsi polskiej znajdują tu pełny, niewyolbrzymiony, ale też i nie stuszowany oddźwięk, a cała galeria głęboko przeżytych i z niezawodną plastyką oddanych postaci, ukazanych w najistotniejszych dramatycznych napięciach, wywiera iście niezatarte wrażenie.

Nazwałem te utwory szkicami kredą. Bo rysowane są uczuciem jasnym, nie ciemnym. Z adwentowego postu doli chłopskiej, z najcięższych przeżyć dnia powszedniego, z siódmego potu pracy nieraz nadludzkiej, które to elementy za temat W. Burkowi służą. Umie on wydobyć wiarę w życie, wiarę w wartość życia, otuchę w sens istnienia.

Adam Grzymała-Siedlecki